Als je rondom je kijkt, heb je soms de indruk dat de toekomst er niet zo goed uitziet. Er gebeurt van alles in de wereld. Veel goed nieuws staat er niet in de krant of zie je niet op TV. Mensen zeggen vaak: hoop doet leven.
En hoop doet inderdaad leven, maar dan hebben we het niet over het sprankje hoop waar de mensen naar verwijzen, maar wel over echte hoop.
Het sprankje hoop, waar zij zich aan kunnen vasthouden is dat alles zich op korte termijn herstelt.
Maar God heeft het over een andere hoop. Hij zegt “Ik ken de gedachten die Ik over u koester. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven” (Jeremia 29:11, HSV).
Dikwijls lezen wij de Bijbel vanuit onze situatie, vanuit ons leven, maar het is belangrijk dat we het in zijn context zien.
Hoop is niet wat de mens wenst
Jeremia 28: 1-4: de profeet Hananja bracht een hoopvolle boodschap aan het volk, maar het was een leugen.
We zien de profeet Hananja die voor de ogen van de priesters en het hele volk, in het huis van de Here, zegt: binnen 2 volle jaren breng ik alles terug en ook de mensen en de koning die weggevoerd zijn. Die zullen teruggebracht worden want ik breek het juk van de koning van Babel.
Je zou zeggen: halleluja, de profeet heeft gesproken, binnen 2 jaren is dat hier voorbij.
Maar dat bleek niet Gods Woord te zijn.
Maar lees eens verder in v 12-17.
Het is geen context waar het probleem snel zal opgelost zijn.
Het Joodse volk was weggeleid. Diegene die achterbleven zaten onder het juk van Babylonië.
Wij moeten voorzichtig zijn met wat wij spreken. Wij moeten Gods Woord spreken en niet het onze.
De profeet Hananja bracht hoop aan het volk. Maar hoop, die geen waarheid is, is geen hoop. Dat is leugen.
Hoop is wat God spreekt
Jeremia 29: 4-10
Wat sprak God? Pas wanneer 70 jaren in Babel voorbij zijn, zal Ik naar u omzien en over u Mijn goede woord gestand doen, door u terug te brengen naar deze plaats ( v 10 ).
Je moet het in zijn context zien.
Het Joodse volk was in ballingschap geleid, ze zaten in een situatie waar ze uit wilden, ze wilden in Jeruzalem zijn.
En op dat moment zegt de Heer: het zal nog 70 jaar duren d.w.z. de kans is klein dat deze generatie nog terugkeert.
God biedt geen onmiddellijke uitweg aan, maar Hij zegt: Ik meen het goed, de gedachten die Ik over u koester zijn gedachten van vrede en niet van kwaad. Namelijk om u toekomst en hoop te geven.
Het is enkel wat God spreekt dat ons toekomstperspectief en hoop kan geven.
Niet wat de profeet Henanja sprak, want dat was een leugen.
Wat God zegt in v 12- 14, spreekt Hij tot het Joodse volk. Maar het is ook op ons van toepassing. God zegt dit niet opdat wij ons beter zouden voelen. We moeten begrijpen wie ons toekomst en hoop geeft, namelijk Jezus Christus.
Als we dat lezen, wil dat zeggen dat elk probleem opgelost is? Neen, maar we weten wel dat de Heer gedachten van vrede koestert en dat Hij ons toekomst en hoop wil geven.
Gods gedachten ook voor ons
Waarom kunnen we zeggen dat God ook tegenover ons gedachten van vrede koestert?Omdat God niet veranderd is. Hij is een liefdevolle God.
God heeft ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren doen worden tot een levende hoop. En dit door de opstanding van Jezus uit de dood.
God koestert gedachten van vrede en Hij geeft ons toekomst en hoop.
Maar die toekomst en hoop zijn gelinkt aan de opstanding, de verrijzenis van Jezus Christus uit de doden. “ Christus onder u, de hoop op heerlijkheid “ ( Kolossenzen 1: 27 )
Als wij vol zijn van Christus, als Hij in ons is en wij in Hem, dan hebben wij een toekomst vol van hoop.
Het is geen sprankeltje hoop, het is niet op hoop van zegen, ik ga proberen en we zien wel. Neen, we hebben een zekerheid. Wij zijn door de opstanding van Jezus uit de doden, opnieuw geboren tot een levende hoop.
Als wij in Christus zijn, delen wij in Zijn opstanding.
Paulus spreekt erover in zijn brief aan de Romeinen: we zijn gestorven met Hem, verrezen met Hem, we zijn een nieuwe schepping in Hem.
1 Petrus 1: 1-4. God heeft ons opnieuw geboren doen worden tot een levende hoop, tot een onvergankelijke ( het gaat niet voorbij), onbevlekte ( perfect) en onverwelkbare ( het komt nooit slecht) erfenis die in de hemelen bewaard wordt voor u.
De erfenis is in de hemel, wij moeten met ons hart in de hemel leven.
Wij mogen focussen op wat God voor ons gedaan heeft
Hij heeft Zijn Zoon gezonden. Jezus heeft voor ons geleden een Hij is voor ons gestorven. Hij is opgestaan uit de dood, niet in het lichaam waarin Hij gekomen was maar in een onvergankelijk lichaam. En Hij heeft ons vrijgekocht.
Hij heeft ons vrijgekocht van onze zinloze levenswandel met het kostbaar bloed van Jezus Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.
Dat is de realiteit waarin wij kunnen leven Het is die opstanding van Jezus Christus die ons de garantie geeft op een toekomst vol van hoop.
Dit wil zeggen dat wij toegang krijgen tot de Vader. Dat is de verandering die Jezus brengt, want Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven.
Laat ons in Jezus Christus zijn
Als wij een toekomst vol van hoop willen, dan moeten wij ervoor zorgen dat wij in Christus zijn. Wij worden door de kracht van God bewaakt, door het geloof ( 1 Petrus1: 5).
”Door Hem gelooft u in God, Die Hem opgewekt heeft uit de doden en Hem heerlijkheid gegeven heeft, zodat uw geloof en hoop op ,God gericht zijn.” ( 1Petrus1: 21),niet gericht op wat wij denken te kunnen doen.
Gelukkig hebben wij een goede God, die gedachten van vrede over ons koestert en niet van kwaad, namelijk om ons toekomst en hoop te geven.
Wij kunnen in Christus zijn, de Vader en de Zoon zijn in ons komen wonen.
Wij mogen tijd doorbrengen met God en Hij bewaakt ons door Zijn kracht. Wat een toekomst!!
Veel beter dan dat kan het niet zijn. We zijn bij God, Hij is bij ons. Hij geeft ons een prachtige toekomst, vol van hoop. En we krijgen een erfenis die onvergankelijk, onbevlekt en onverwelkbaar is.
Word je daar niet enthousiast van?
“ De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.”
( Romeinen 15: 13 )