Wij kunnen alles vanuit onze redenering en vanuit onze menselijke kracht bekijken maar dan komen wij heel snel tot het besef dat we heel beperkt zijn.
Op het moment echter dat de Geest van de levende God in ons uitgestort is en aan ons gegeven wordt door geloof in Jezus Christus, ontvangen wij leven en leven in overvloed. Die leven-gevende kracht van God kan levens veranderen.
Toen het kind van de vrouw van Sunem stierf, keek zij niet naar de omstandigheden. Ze wist dat de oplossing niet van mensen zou komen, maar van de levende God. En haar zoon werd tot leven gewekt.
Wat een geloof had de vrouw van Sunem, laten wij naar haar verhaal gaan in
2 Koningen 4: 1-37.
De profeet Elisa ging regelmatig van Gilgal naar de berg Karmel...
en onderweg passeerde hij Sunem. Daar woonde een vrouw van aanzien. Op een dag zegt ze tegen Elisa: kom binnen, kom bij ons iets eten.
En iedere keer dat Elisa daar voorbij kwam ging hij bij haar en haar man iets eten.
Op een bepaald moment echter zei de vrouw tegen haar man: “ Ik heb gemerkt dat deze man Gods, die steeds bij ons langskomt, heilig is. Laten wij toch een klein bovenvertrek van steen maken en daar een bed, een tafel, een stoel en een kandelaar voor hem neerzetten; komt hij dan bij ons, dan kan hij zich daar terugtrekken.”
De vrouw ziet dus dat Elisa door God apart gezet is en zij wil, samen met haar man, in de buurt van de man Gods zijn. En waarom? Omdat hij Gods Woord spreekt en omdat God werkt doorheen hem.
Zo gebeurde het, de kamer werd gebouwd.
Elisa komt langs en rust uit in het bovenvertrek. Op een bepaald moment roept hij zijn knecht Gehazi en stuurt hem naar de vrouw om te vragen: wat kunnen wij voor je doen?
Misschien kan ik tot de koning spreken?
Maar haar antwoord was: “Ik woon te midden van mijn volk.”
Voor haar was het niet belangrijk om voor zichzelf of haar man een positie te krijgen.
De focus van de vrouw was op God en God vervult het verlangen van haar hart.
Maar dan komt Elisa, via Gehazi, het volgende te weten: de wens die de vrouw had, het verlangen van haar hart was om een zoon te hebben.
En wat zegt Elisa? “Op de vastgestelde tijd, over een jaar, zult u een zoon omhelzen.”
De vrouw werd zwanger en baarde één jaar later een zoon.
Zij ontvangt het onverwachte, ze ontvangt iets dat ze al lang opgegeven had.
De vrouw ontvangt het verlangen van haar hart maar haar focus blijft op de levende God. Ze wilde enkel in de aanwezigheid van God zijn, ze wilde horen wat God te zeggen had.
Haar focus was niet op haar verlangen en toch vervult God het verlangen van haar hart.
Maar het ondenkbare gebeurt.
Enkele jaren later, toen de zoon groot werd, stierf hij.
Wat een drama! Ze had niet om een zoon gevraagd, ze had hem gekregen en hij sterft.
En wat doet de vrouw?
Ze legt het lichaam van de jongen op het bed in de bovenkamer, die enkel gebruikt werd door de man Gods. Dan sluit ze de deur en gaat naar buiten. Tegen haar man zegt ze: ik ga naar de man Gods en ik kom dan terug. De vrouw slaat niet in paniek en ze kijkt niet naar de omstandigheden. Ze kijkt naar God als oplossing.
De man Gods zag haar vanop een afstand komen en stuurt zijn knecht Gehazi naar de vrouw om te weten of alles goed gaat. Maar ze wil niet met Gehazi spreken, enkel met de man Gods. Ze weet dat de oplossing niet van mensen moet komen maar van de levende God.
Wat mij opvalt is het geloof van de vrouw, haar vertrouwen is in de Heer.
Zij zegt: “ Zo waar de Heere leeft en uw ziel leeft, ik zal u niet verlaten. Toen stond hij op en volgde haar.” ( v30)
God doet voor de tweede keer het onverwachte.
Gehazi was voor hen uit gegaan en had de staf op het gezicht van de jongen gelegd, zoals Elisa hem bevolen had, maar er kwam geen teken van leven.
Toen Elisa bij het huis kwam, ging hij naar binnen in de bovenkamer, sloot de deur achter hem en bad tot de Heer. Vervolgens ging hij op het kind liggen en het lichaam van het kind werd warm. Daarna liep hij heen en weer door het huis, ging terug naar boven en ging voor de tweede keer op het kind liggen. Toen niesde de jongen tot zeven maal toe en deed zijn ogen open.
De vrouw kreeg een zoon, ze had dat niet verwacht en niet gevraagd. Maar de zoon stierf en de vrouw blijft focussen op de Heer. Ze blijft haar vertrouwen stellen in de levende God en haar zoon wordt tot leven gewekt.
Wat een getuigenis!
De situatie werd omgedraaid in een feest.
De situatie werd omgedraaid in vreugde omdat God alles kan, omdat Hij getrouw is en omdat Hij kracht tot leven geeft.
In Genesis 2:7 zien we dat God de mens vormt uit het stof van de aardbodem en dat Hij de levensadem in zijn neusgaten blies, zo werd de mens tot een levend wezen.
God geeft verschillende keren leven, zowel in het oude als in het nieuwe testament.
Wij hebben een goede God, een levende God; een God die niet veranderd is.
Op het moment dat Jezus naar de aarde kwam doet Hij dat opnieuw, en niet enkel terug tot leven brengen. Maar door Zijn dood en verrijzenis en ons geloof in Hem, vallen wij onder een andere wet. Wij vallen niet meer onder de wet van zonde en dood, maar onder de wet van de Geest en leven in Jezus Christus.
Wat kunnen wij hieruit leren?
Dat het belangrijk is dat wij zien, dat wij onderscheidingsvermogen hebben, dat wij zien wie God apart gezet heeft. En dat wij tijd maken om met die mensen tijd door te brengen.
Als wij in geloof wandelen en de dingen van God op de juiste manier benaderen, dan mogen wij het onverwachte verwachten. Want dat is juist wat geloof is.
”Het geloof nu is de vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet.” (Hebreeën 11: 1)
Jesaja 58: 9-11. Wij mogen roepen en de Heer zal antwoorden. Wanneer? Als wij ons hart openen voor de hongerigen en de verdrukte ziel verzadigen. De Heer zal ons leiden, Hij zal onze beenderen kracht geven. En we zullen zijn als een bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit ontbreekt.
Een geloof dat vertrouwt op de Heer mag het onverwachte verwachten.
De boodschap is: het gaat om geloof, geloof in de levende God. De bijbel zegt: ieder die in Hem gelooft zal niet beschaamd worden. We hebben een goede God, een goede Vader voor wie niets onmogelijk is. Laten wij ons geloof in hem stellen.
Wat een geloof had de vrouw van Sunem, simpelweg startende vanuit het verlangen om van God te horen. Vanuit het verlangen om bij de man Gods te zijn, wordt zij gezegend, niet met rijkdom, maar het verlangen van haar hart wordt vervuld.
Dank God...
dat wij kinderen van Hem mogen zijn, dat Jezus Christus verrezen is en naar de Vader is gegaan. Dank God dat wij de Geest mogen ontvangen en dat wij Zijn kracht mogen ervaren.
Het koninkrijk van God bestaat niet uit eten en drinken, maar bestaat uit de kracht van God. Wij zijn de tempel van God waarin Hij kan verblijven. Maar daarom moeten wij, zoals de vrouw van Sunem, plaats maken waar God kan verblijven, plaats maken voor die God die alles kan.