we hebben heel snel de neiging om alles wat God doet vanzelfsprekend te vinden. Neem niet voor vanzelfsprekend dat Jezus voor ons aan het kruis gestorven is, dat Hij uit de dood is opgestaan, dat Hij Zijn Geest gestuurd heeft om in ons te wonen. En dat heeft Hij gedaan opdat wij zouden kunnen wandelen in Hem, opdat wij geworteld en opgebouwd zouden zijn in Hem en ons geloof bevestigd wordt in Hem. En als wij wandelen in Hem, dan kunnen wij dat doen terwijl we dank zeggen.
In het verhaal van de tien melaatsen zien we dat er slechts één terugkeert om Jezus te danken, en dat is een Samaritaan. Onderweg naar de priester ontdekt hij dat hij genezen is. En in plaats van zijn weg verder te zetten, keert hij terug naar Jezus. Hij verheerlijkt God met luide stem. Hij werpt zich voor de voeten van Jezus met het aangezicht ter aarde en dankt Hem.
En de respons van Jezus is; waar is de rest?
Zijn wij ook zo familiair met God dat wij vergeten Hem te danken?
Het verhaal van de tien melaatsen
Lees Lukas 17: 11-19.
Jezus reist naar Jeruzalem en Hij reist dwars door Samaria en Galilea.
Samaria is het gedeelte waar de Samaritanen woonden. En een Samaritaan is namelijk iemand die niet puur Joods is. Voor de Joden waren dat mensen die God niet konden dienen zoals het hoorde.
En op een bepaald moment wil Jezus een dorp binnengaan en daar staan tien melaatse mannen. Die komen naar Hem toe en blijven op een afstand staan, dat was immers de regel.
Het is voor ons moeilijk ons voor te stellen hoe hard hun leven moet geweest zijn. Ze hadden alleen elkaar en voor de rest konden ze met niemand in contact komen.
De mannen komen naar Jezus toe
De mannen verheffen hun stem en zeggen: Jezus, Meester, ontferm U over ons.
Ze komen niet in het duister, het was namelijk klaarlichte dag, en niet op een stille manier.
De melaatsen hebben een probleem en gaan naar Jezus toe.
Elk van ons heeft uitdagingen, situaties waar we geen oplossing voor hebben, zoals de melaatsen.
En Jezus zegt: ga heen, toon uzelf aan de priesters (dit was voorgeschreven);
En de melaatsen handelen in geloof, ze gehoorzamen aan het Woord dat Jezus spreekt.
Hebben ze al een bewijs dat hun situatie opgelost is? Neen, want ze zijn nog altijd melaats op dat moment.
Maar Jezus spreekt en de respons van alle tien melaatsen is dat zij heengaan naar de priester en onderweg merken zij dat ze gereinigd worden.
Maar opvallend is dat slechts één van hen terugkomt.
Die onreine, niet pure in de ogen van mensen, is diegene die opmerkt dat hij genezen is. En in plaats van naar de priester te gaan draait hij zich om, hij begint God te verheerlijken. Hij werpt zich met het het aangezicht ter aarde voor de voeten van Jezus en dankt Hem.
Wat kunnen wij hieruit leren?
Het is goed om onze kinderen en onszelf eraan te herinneren om ‘dank u’ te zeggen en hen te leren danken voor wat ze ontvangen.
Dat is geen gebod van Jezus. Jezus zegt dat wij Zijn geboden moeten onderhouden, dat we Hem moeten aanbidden. Maar Hij zegt niet dat we Hem moeten danken.
Maar danken is een reactie op iets dat we ontvangen.
We mogen niet vergeten te danken. Dat is zo voor ons en onze kinderen maar dat is zeker zo in onze relatie met de Vader. Neem niet alles wat je van Hem ontvangt als vanzelfsprekend.
Het tweede dat we hieruit kunnen leren is dat we op het moment dat we zien dat God iets gedaan heeft, wij stoppen met wat we aan het doen zijn.
De melaatse was op weg naar de priester en wat doet hij? Op het moment dat hij beseft dat hij genezen is, stopt hij en keert terug terwijl hij God met luide stem verheerlijkt.
God doet een wonder, ja, maar zo vanzelfsprekend is dat niet. Alles wat we ontvangen van de Heer is ook niet vanzelfsprekend. We moeten God danken voor onze talenten.
Het is zo belangrijk dat wij niet vergeten om ‘dank u’ te zeggen, dat wij stoppen met wat we aan het doen zijn om tijd te maken om God te danken.
De respons van Jezus: waar is de rest?
Jezus zegt niet dat we moeten terugkeren om ‘dank u’ te zeggen, maar Hij hoopt er wel op.
Hoeveel keren hebben we niet gezien dat God een wonder doet, dat mensen genezen worden en dat ze nadien verder doen met wat ze tevoren deden. Een ingrijpende bovennatuurlijke gebeurtenis die de mens zelf niet kan bekomen. En toch vinden mensen het niet de moeite om terug te gaan naar God en Hem te danken.
Het is belangrijk dat wij als christen de reflex hebben om ‘dank u’ te zeggen, om te stoppen met doen wat we aan het doen zijn op het moment dat God ons zegent. En dat we van dankzegging een manier van leven maken, dat we niet zo vertrouwd worden met zaken dat het ons niets meer doet.
Dank God!
Wij kunnen God danken voor onze gezondheid, voor onze man/vrouw, voor onze kinderen, voor onze job en dat wij kunnen werken, voor het dak boven ons hoofd en voor het eten op tafel. Het is niet vanzelfsprekend, het kan plots voorbij zijn. Kijk maar naar al die vluchtelingen, er is zoveel leed in de wereld.
Wij moeten God echt danken, niet alleen voor wat we hebben, maar ook voor wat Hij voor ons gedaan heeft.
Paulus zegt tegen de Kolossenzen: je hebt op een bepaald moment Jezus aangenomen, je hebt je leven aan Hem overgegeven. Op dezelfde manier, vol overgave, wandel in Hem, geworteld en opgebouwd in Hem, bevestigd in het geloof, zoals u onderwezen bent.
En hij zegt: wees daarin overvloedig, doe dit ten alle tijde, maar doe het met dankzegging.
Neem niet als vanzelfsprekend dat Jezus voor u aan het kruis gestorven is, dat Hij uit de dood is opgestaan, dat Hij Zijn Geest heeft gestuurd om in u te wonen. En dit opdat het zou mogelijk zijn om in Hem te wandelen, geworteld en opgebouwd te zijn in Hem, ons geloof te bevestigen in Hem.
Als wij wandelen in Hem doen wij dat al dank zeggende.
Wees dankbaar dat er vrede in je hart gekomen is.
Lees Kolossenzen 3: 15-17.
Laat de vrede van God heersen in uw harten. Daartoe zijn wij geroepen omdat Jezus Christus in ons woont. En we zijn daartoe geroepen in één lichaam, we zijn niet alleen, we zijn samen. Wees dankbaar dat er vrede in je hart gekomen is door Jezus Christus en dat je niet alleen bent.
En dan zegt hij: maak plaats voor het Woord van God. Laat het in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid. We moeten leren wat Gods Woord zegt en elkaar helpen om het beter en juist te begrijpen.
En alles wat u doet, doe dat alles in de Naam van de Heer Jezus terwijl u God de Vader dankt door Hem. Je kunt God altijd en overal danken.
Als wij een dankbaar hart hebben, zien wij de hand van God in ons leven en dan zien wij dat er op elk moment zegeningen zijn, dat wij op elk moment op God kunnen vertrouwen zolang wij wandelen in Hem, opgebouwd en geworteld in Hem.
Dan weten wij dat God bij ons is in elke situatie en daarvoor kunnen wij God danken. De situatie is niet weg maar wij weten dat Hij bij ons is.
Er komt maar één melaatse terug om te danken
Er is maar één die de tijd neemt om te stoppen, terug te keren en dank te zeggen.
Hij werpt zich op de grond en hij dankt de Heer.
En de reactie van Jezus is: is er maar één?
De verwachting van Jezus is ergens dat wij dank u zeggen. Het zou de logische respons zijn op iets dat we ontvangen hebben.
Paulus spreekt in Kolossenzen 3: 17 over dankbaar zijn.
Hij zegt: in alles wat u doet met woorden of met daden, doe het in de Naam van de Vader, van de Heer Jezus en ondertussen dank je God de Vader door Hem.
Je vraagt God om je te geven wat te spreken en dan kun je Hem daarvoor danken.
Wij hebben als christenen het voorrecht dat wij kunnen wandelen in Hem, dat de vrede van God heerst in ons hart, dat wij een lichaam zijn waarvan Jezus Christus het hoofd is en dat we Gods Woord gekregen hebben om: ons te leiden in elke situatie.
Wij moeten leren om God te danken voor alles
Paulus spreekt over dankzeggen terwijl we wandelen in de Heer, terwijl we samen zijn, terwijl de vrede van God heerst in onze harten, als we zingen en als we elkaar terechtwijzen.
En alles wat we doen, of het nu ons werk is, ons huishouden, werken in de tuin, spreken en getuigen over Jezus Christus met anderen, dat alles kunnen we doen in de Naam van de Heer Jezus terwijl we God de Vader danken door Hem.
Wij moeten leren om God te danken in elke situatie, voor elke zegening, elke gave, elk talent die we krijgen.
We kunnen Hem ook dankbaar zijn voor elk inzicht dat we krijgen.
Danken moet als het ware een levensstijl worden, danken vanuit een oprecht hart dat beseft hoe gezegend we zijn. En dit doordat Jezus Christus voor ons is gekruisigd en uit de dood is opgestaan en doordat Jezus Christus Zijn Geest heeft gestuurd als Trooster en Helper. We staan er niet alleen voor, we kunnen God daarvoor dankbaar zijn.
Ooit waren wij in een situatie dat we, net zoals de melaatsen, geen hoop hadden, geen oplossing en toch stuurde God Zijn Zoon. Laten wij dat niet vanzelfsprekend vinden, maar laten wij met een dankbaar hart tot voor Zijn troon van genade komen.
En misschien is nog niet alles zoals je het graag zou hebben.
Ik kan u alleen maar zeggen: word volwassen, het zal nooit zo zijn.
Focus niet op wat je niet hebt, focus op alles wat de Heer ons gegeven heeft.
Er is zoveel om dankbaar voor te zijn!!